Υποβαλλόμενο σε θερμοθεραπεία παστεριωμένο γαλακτοκομικό εργοστάσιο επεξεργασίας γάλακτος με τη μηχανή παστερίωσης γάλακτος

παστεριωμένο γάλα γάλακτος πλαστικών σακουλών εξοπλισμού επεξεργασίας γάλακτος αποστειρώνοντας

Το παστεριωμένο γάλα είναι γάλα που είναι υποβαλλόμενο σε θερμοθεραπεία για να σκοτώσει τα παθογόνα που προκαλούν την ασθένεια. Όχι όλα τα παθογόνα αφαιρούνται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας παστερίωσης, το έτσι παστεριωμένο γάλα δεν είναι 100% αποστειρωμένο, αλλά πολλοί άνθρωποι το θεωρούν ασφαλέστερο να πιουν από το ακατέργαστο γάλα που δεν έχει παστεριωθεί καθόλου. Ο όγκος του γάλακτος που πωλείται στα εμπορικά μανάβικα είναι παστεριωμένος, και ένα μεγάλο μέρος από το είναι επίσης ομογενοποιημένο για να αποτρέψει την κρέμα από το χωρισμό.

Η διαδικασία παστερίωσης ονομάζεται για το Louis Pasteur, ένας σημειωμένος γαλλικός μικροβιολόγος. Το Pasteur έκανε διάφορες ξεχωριστές ανακαλύψεις στον τομέα της μικροβιολογίας, που αναπτύσσει τις τεχνικές που χρησιμοποιούνται ακόμα σήμερα για να μειώσουν τον κίνδυνο ασθένειας. Το 1862, εκτέλεσε τις πρόωρες δοκιμές παστερίωσης, που καθορίστηκαν για να δώσουν το χρηματοκιβώτιο γάλακτος που πίνει, και η πρακτική υιοθετήθηκε πολύ γρήγορα. Πριν από την παστερίωση, το εσφαλμένα αντιμετωπισμένο και αποθηκευμένο γάλα προκάλεσε τη διαδεδομένη ασθένεια, ειδικά στις αστικές περιοχές, όπου αρκετές unrefrigerated ημέρες να παρέλθουν μεταξύ της αγελάδας και του τελικού καταναλωτή.

Υπάρχουν διάφορες διαφορετικές τεχνικές παστερίωσης που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να κάνουν το παστεριωμένο γάλα. Ο στόχος της παστερίωσης είναι να δοθεί το χρηματοκιβώτιο γάλακτος που πίνει χωρίς να πήξει ή πήξη του, και χωρίς να αλλάξει τη γεύση ουσιαστικά, αν και οι άνθρωποι που είναι εξοικειωμένοι με την κατανάλωση του unpasteurized γάλακτος μπορούν να διαπιστώσουν ότι το παστεριωμένο γάλα έχει «από» τη γεύση.

Στην παστερίωση του υψηλής θερμοκρασίας/(HTST) λίγος χρόνου, το γάλα παρουσιάζεται σε μια θερμοκρασία 161 βαθμών Fahrenheit (71,7 βαθμοί Κελσίου) και ισχύουν εκεί για 15 έως 30 δευτερόλεπτα πριν από γρήγορα να δροσιστεί και να συσκευαστεί. Η διπλή παστερίωση χωρίζει τη διαδικασία σε δύο τμήματα, και δεν αναγνωρίζεται ως νομική μέθοδος παστερίωσης από μερικές κυβερνήσεις. Το εκτεταμένο γάλα του (ESL) ζωής του προϊόντος στο ράφι είναι παστεριωμένο σε μια ελαφρώς χαμηλότερη θερμοκρασία και περασμένο μέσω ενός ειδικού φίλτρου για να αφαιρέσει τα μικρόβια. Η εξαιρετικά υψηλής θερμοκρασίας παστερίωση του (UHT) περιλαμβάνει να φέρει το γάλα σε 250 βαθμούς Fahrenheit (138 βαθμοί Κελσίου) για ένα λιγότερο από δευτερόλεπτο, ενώ η παστερίωση batch εκτελείται σε μια πολύ χαμηλή θερμοκρασία, με το γάλα που κρατιέται στη θερμοκρασία για 30 λεπτά πρίν δροσίζεται.

Ακόμα και μετά από την παστερίωση, το γάλα δεν είναι συνολικά σταθερό. Θα πάει κακό μέσα σε δύο έως τρεις εβδομάδες κάτω από την ψύξη, με εξαίρεση το γάλα UHT, το οποίο μπορεί να γίνει στη θερμοκρασία δωματίου στην αποστηρωμένη συσκευασία μέχρι και τρεις μήνες. Η παστερίωση επίσης δεν αποβάλλει τον κίνδυνο μόλυνσης κατά μήκος της γραμμής προμήθειας, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση του παστεριωμένου γάλακτος που αντλείται μέσω της μολυσμένης διοχέτευσης με σωλήνες, και δεν αποβάλλει τους ανθεκτικούς στη θερμότητα οργανισμούς, αν και ξεφορτώνεται πολλά κοινά παθογόνα.

Το όφελος της παστερίωσης είναι ότι καθιστά το γάλα πολύ ασφαλέστερο να πιει. Εντούτοις, καταστρέφει επίσης μερικών από τα ένζυμα παρόντα στο γάλα, συμπεριλαμβανομένων των ενζύμων που καθιστούν το γάλα ευκολότερο να αφομοιώσει. Αλλάζει επίσης τη γεύση του γάλακτος, αν και οι άνθρωποι που είναι εξοικειωμένοι με το παστεριωμένο γάλα μπορούν να μην γνωρίζουν τη διαφορά μεταξύ του φρέσκου ακατέργαστου γάλακτος και του παστεριωμένου γάλακτος. Ως αποτέλεσμα αυτών των μειονεκτημάτων, μερικοί άνθρωποι προτιμούν το ακατέργαστο γάλα, παρά τους κινδύνους του.